Dlaczego wciąż próbuję pisać wiersze?
Wciąż przed oczyma mam to zapytanie.
Przecież nic warte są te strofy;
Nie ma w nich rymu, rytmu, ni polotu.
Jest w sercu mym jakaś tęsknota,
Wyrazić chcę ból mój i cierpienie.
Wypełnić pustkę w duszy, albo
Zapomnieć wreszcie o rozstaniu?
Czy to możliwe, bym zapomniał,
I z myśli mógł wyrzucić Ciebie?
Raczej me serce gdzieś zatracę,
Niż bym nie myśleć miał o Tobie.
Próbuję pamięć zająć mą, czym innym,
Ale to wszystko bezskuteczne.
Jesteś jak pieczęć, we mnie odciśnięta
I w wierszu wciąż wypływasz na wierzch.
Warszawa; sierpień 2006
Pośród "Wierszy tęsknoty" zaplątał się i ten o pisaniu wierszy. Jak z tego widać od samego początku miałem wątpliwości co do wartości literackiej mojej twórczości. Ale ponieważ z innego powodu zacząłem pisać te wiersze, więc w miarę potrzeby duszy, będę to robił.
OdpowiedzUsuń